dergmaszek. P gmach. jednej strony, a potem obie dru ind
dergmaszek. P gmach. jednej strony, a później obie dru indyk, indyczka, narzeczowe jen-giej, nie przebierającym nogami'; dor, jędor, z łac. gallus indicus,i tu ocalało ino- w pierwotnem niem. dawniejsze indisches Huhnznaczeniu: 'jedno'; »zbił go z ino(dziś Truthan, Indianer), franc. chody* ('z fantazji'); r. 1500 i 1530 poulc d'Inde (z tego dinde, din->junochodnik albo hinszt*, z myldon), czes. indiánka (wedle niem.), nem ju- w miejsce ji-, jak nieraz. interes, dodatkowo przy końcu 16. rus. indiejka obok nazw naszych. W 16. wieku do Europy z Indyj i na początku 17. wieku w łac. Zachodnich przewieziony i rychło pełnej formie interesse używane; »wszyscy swego interesse poszukują*, udomowiony. Wujek, *interese brać«, Knapiusz; indzinger, indzienigierka, indzienigerowie, w 17. wieku, dziś inżydziś ludowe jenteres^ jęteres. Euro pejska pożyczka z łac. interesse, nier, z włos. ingegnere od ingegno, 'zależeć'. Inne liczne przedłożenia z interłac. ingenium, 'duch'. t i ips — isty 193 pomijamy (interpelacja); zaliczachów, zwłaszcza o 'szukaniu »gadu« my tylko naszego absolutnego intro w głowie'; lit. jeszkoti, 'szukać', ligatora, 'co książki oprawia, wiąże', niem. heischen, 'żądać', ind. (z od mienną samogłoską) iczchati, 'szuka', wiązaćz w 16. wieku. ips, ipsym, ipsymować, od 'fał 'życzy' (od pnia ais; ind. eszati, szowania wina ipsem, t j . 'gipsem', 'szuka', iszmas, bożek uczuciach). Inni przeniesione na wszelki 'fałsz' w 17. Słowianie ocalili słowo: cerk. iskati, wieku, szczególniej u Potockiego: iską i isztą, rus. iskat\ isk> 'do »mieszając własnych prywatnych kon chodzenie sądowe', priisk, 'kopal ceptów ipsymy*, » fałszu i ipsymu nia', serb. iskati, isztem, i biskati kto nie miesza w złoto«; »od wina (od przedłożenia obiskati, mylnie rozło ipsymowanego wybaw nas Panie«,żonego); moraw. wiskati, i u nas Modlitwa około r. 1750, »wodę ipsy- wiskać, wiszczeć, z mylnem w-. mują winem, wino ipsymują wodą«. W złożeniach z końcową półgłoską, jak ZÛ-, ta zlewa się z i- pnia w y: Jps zanotował r. 1472 Stańko. ircha, jer cha, irzcha, 'rodzaj stąd nasz zysk, zyskać, zyskowny, skóry wyprąwnej, zamszu', irszany, w cerk. suniskati, ale na Rusi, jak irchowy, irchownik, na Zachodzie u nas, syszczik, 'szpicel', wzyskaf, słowiańskim, czes. jircha, łuź. jer- 'wymagać', nie wzyszczitie, 'nie chwytaj cha, słowień. ircha i jercha (okazuje się pan za złe'. i u Serbów; na Rusi od nas); iskra, iskierka, skra, skierka, z niem. dawnego irch, erch, erich, iskrzyć i skrzyć się, iskrzysty, zło